Ankieta - problem zaburzeń odżywiania wśród młodzieży

źródło do zdjęcia <a href="https://www.freepik.com/free-vector/tiny-people-beautiful-flower-garden-inside-female-head-isolated-flat-illustration_11235915.htm#query=mental%20health&position=0&from_view=search&track=sph">Image by pch.vector</a> on Freepik

Ankieta, badająca problem odżywiania wśród młodzieży, weryfikowała zarówno ich wiedzę w zakresie zaburzeń odżywiania, jak i i sprawdzała ch niektóre zachowania związane z tym właśnie problemem. Przeprowadzona została głównie wśród młodzieży z gdyńskich szkół średnich. Odpowiedzi na pytania udzielone zostały od osób w przedziale wiekowym 12-22. Odpowiedzi łącznie było 554. Otrzymane wyniki są anonimowe.

1. Płeć.

Zdecydowaną większość ankietowanych stanowiły kobiety - aż 84,5%. Mężczyźni zajęli za to 11,4%, a 4,2% zdecydowało nie podawać swojej płci.

3. Czy wiesz czym są zaburzenia odżywiania?

Pytanie miało na celu sprawdzić, czy temat ten jest w jakikolwiek sposób znajomy dla młodych ludzi. Jestem bardzo zadowolona z odpowiedzi, jako że aż 99% ankietowanych odpowiedziało twierdząco.

2. Wiek.

Odpowiedzi udzielone zostały przez osoby z przedziału wiekowego 12-22, z czego najwięcej osób było w wieku 15 i 16 lat (kolejno 33 i 30,1%), najmniej zaś osób w wieku lat 12 (0,4%) oraz 20 i 22 (po 0,2%).

4. W skali od 1 do 10, oceń powagę problemu.

Chciałam zobaczyć, czym tak naprawdę jest dla innych ten problem, czy zdają sobie sprawę jak poważne zagrożenie stwarza. Odpowiedzi były mieszane. Pojawiło się też kilka otwartych, które zamieszczam pod wykresem. (Pojawiło się kilka odpowiedzi połówkowych, które nie zostały ujęte na diagramie).

Przykładowe odpowiedzi otwarte:

"9/10 są złe ale są jeszcze gorsze rzeczy",

"10 a nawet więcej",

"12/10",

"4, są ważniejsze problemy na świecie",

"0 - to prawie nie występuje, a o otyłości nikt nie gada" - Dziękuję za opinię. Pragnę też zauważyć, że zaburzenia odżywiania nie koniecznie świadczą o utracie wagi (bo przypuszczam, że to masz na myśli). Otyłość jednakże sama w sobie nie jest rodzajem zaburzenia, ew. prowadzące do niej kompulsywne objadanie się. Problem ten też został ujęty na tej stronie, serdecznie zachęcam do zgłębienia ;)

5. Czy kiedykolwiek miałaś/eś kontakt z osobą chorą na zaburzenia odżywiania?

To pytanie świetnie pokazuję, na jak szeroką skalę rozciągnięty jest ten problem. Wśród ankietowanych AŻ 83,6% odpowiedziało, że miało w swoim życiu kontakt z osobą chorą na zaburzenia odżywiania.

7. W jaki sposób, Twoim zdaniem, objawia się anoreksja?

Anoreksja jest zaburzeniem odżywiania o którym słyszymy najczęściej. Pytanie sprawdza wiedzę na temat tej choroby wśród młodych ludzi - tych, których problem ten spotyka najczęściej. Poniżej przedstawiam przykładowe i najczęściej powtarzające się odpowiedzi.

- "bardzo chuda sylwetka, niechęć do jedzenia, smutek"

- "Niechęcią do jedzenia, co powoduje niestabilna gospodarkę hormonalna co objawia się wieloma innymi skutkami"

- "Odmawianie sobie jedzenia, satysfakcja ze spadającej wagi ciała, zakrywanie ciała, wstyd przed wychodzeniem do ludzi, odmawianie spotkań ze znajomymi przed strachem ze coś będziesz jeść"

- "Strach przed kaloriami"

- "Anoreksja => depresja" => depresja może być jednym z problemów wspóistniejących, są to jednak dwie osobne choroby.

- "Osłabienie, bóle głowy, unikanie jedzenia"

- "ciągły smutek, osłabienie, odkładanie jedzenia na później lub jedzenie tylko zielonych warzyw, liczenie kalorii, odcięcie sie od innych ludzi, ukrywanie problemu, ćwiczenia tylko po to aby schudnąć, zakładanie obszernych ubrań"

- "Tak naprawdę ciężko powiedzieć na pierwszy rzut oka. Faktycznie w ekstremalnych sytuacjach osoba jest wyjątkowo wychudzona, widać jej kości. Zazwyczaj jednak początki możemy zauważyć w zachowaniu i rozmowie o jedzeniu, nawykach, tym że osoba nie je w cale, nie je z innymi, bardzo dużo mówi o jedzeniu, ale nigdy się nie częstuje. Często ma sine, zimne ręce, często jest jej zimno."

PYTANIA 9-15 SPRAWDZAJĄ ZACHOWANIA MŁODYCH LUDZI, KTÓRE CZĘSTO WPŁYWAJĄ NA PÓŹNIEJSZY ROZWÓJ ZABURZEŃ ODŻYWIANIA.

10. Czy kiedykolwiek odczułaś/eś niezadowolenie ze swojego ciała/wagi?

12. Czy kiedykolwiek odczuwałaś/eś wyrzuty po posiłku?

14. Czy kontrolujesz swoją wagę?

16. Czy kiedykolwiek doświadczyłaś/eś zaburzeń odżywiania?

17. Jaki był to rodzaj zaburzenia?

Przykładowe odpowiedzi:

- "Depresja z powodu wyglądu, unikanie jedzenia i wymiotowanie kiedy zjadłam za dużo"

- "niezdiagnozowane, zachowania były różne na przestrzeni lat, w niektórych okresach przypominały anoreksje, w innych bulimie lub BED"

- "Anoreksja lecz pózniej ukryta bulimia. Tego nie da się wymazać z historii i podświadomości."

- "Ortoreksja, BED, bulimia"

- "zaburzenie z ograniczaniem/unikaniem przyjmowania pokarmów"

- "podchodzące pod anoreksję, lecz były epizody bulimii" => Wydaję mi się, że możesz mieć na myśli typ przeczyszczający anoreksji - tzw. bulimiczny.

- "coś między anoreksją a ortoreksją"

- "moim problemem jest to, że moje zaburzenia nie wpisują się w ramy ani anoreksji, ani bulimii, ani nadmiernego spożywania. po prostu przestałom jeść, przestałom dbać o siebie."

19. Czy obecnie dalej zmagasz się z zaburzeniami odżywiania?

21. Czy rodzina/przyjaciele wspierali/wspierają cię w walce z chorobą?

6. Jak sądzisz, jakie są najczęstsze przyczyny zaburzeń odżywiania? Wybierz 2 według ciebie najważniejsze.

Czynników zwiększających ryzyko zachorowania jest całkiem sporo - w pytaniu pojawiło się 5 popularniejszych: predyspozycje genetyczne; problemy w domu, zaburzone relacje w rodzinie; media społecznościowe, chęć wpasowania się w „ideały piękna"; niska samoocena, niezadowolenie ze swojego ciała; wpływ otoczenia, doświadczenie bycia wyśmiewanym bądź odrzuconym przez swój wygląd.

8. W jaki sposób, Twoim zdaniem, objawia się bulimia?

Podobnie jak wcześniej, bulimia jest zaraz po anoreksji najbardziej rozpoznawanym problemem. Analogicznie, pytanie sprawdza wiedzę na temat tej choroby wśród młodych ludzi, których też ta choroba najbardziej dotyczy. Poniżej przedstawiam przykładowe i najczęściej powtarzające się odpowiedzi.

- "Wymiotowanie na siłę spożytego wcześniej posiłku."

- "kompulsywne objadanie się a później wymuszanie wymiotów aby pozbyć się jedzenia, na zmianę z głodzeniem się"

- "również wychudzeniem. Osoby jedzą, a potem wymiotują." Mały odnośnik ode mnie: Osoby z bulimią z reguły mają wagę w normie lub przy górnej granicy - wymiotowaniem nie pozbędziemy się wszystkich przyjętych kalorii, jedynie niewielką część.

- "cykl binge-purge, ćwiczenia, wymioty albo inny sposób "pozbywania się" kalorii, podobne objawy do anoreksji" => Nie zgodziłabym się jedynie co do kwestii objawów - ew. niektórych psychospołecznych. Po więcej informacji o objawach bulimii zapraszam TUTAJ.

- "Nie wiem co to" => Zapraszam TUTAJ. :)

- "Nierównomierne posiłki np głodówka cały dzień, objadanie wieczorem. Wyrzuty sumienia, samokaranie siebie, niezadowolenie ze swojej sylwetki, bezskuteczne szukanie rozwiązań aby zmienić swoją wagę."

- "wymioty, obrzydzenie do siebie"

9. Czy kiedykolwiek stosowałaś/eś jakąś dietę/odchudzałaś/eś się?

11. Czy kiedykolwiek ćwiczyłaś/eś tylko po to, aby schudnąć?

13. Czy kontrolujesz co i ile jesz?

15. Czy liczysz, ile kalorii spożywasz?

PYTANIA 17-22 DOTYCZĄ OSÓB, KTÓRE DOŚWIADCZYŁY W SWOIM ŻYCIU ZABURZEŃ ODŻYWIANIA.

18. Ile miałaś/eś wówczas lat?

Przykładowe odpowiedzi:

- "10-15 (to był bardzo długi, męczący okres, nie mogłam zaakceptować siebie)"

- "zaczęło się ok. 13-14 roku życia"

- "Od 13 do teraz (16)"

- "od dziecka do 17"

- "zdiagnozowano 15, ale czuję że całe życie z tym walczę"

- "zaczęło się w wieku 13, podczas covida"

- "12-16(teraz)"

- "14(postawiona diagnoza)"

- "12 jak się zaczęło 15 jak z tego wyszłam"

- "14-15"

20. Czy kiedykolwiek, w związku z tym problemem, korzystałaś/eś z pomocy specjalistycznej?

22. Jeśli w poprzednim pytaniu odpowiedziałaś/eś twierdząco, w jaki sposób otrzymujesz to wsparcie?

Przykładowe odpowiedzi:

- "wsparcie psychiczne, przypominanie, że te myśli mnie wyniszczają i muszę walczyć by było ze mną lepiej"

- "martwią się, umawiają na wizyty do lekarzy, rozmawiają o moich uczuciach"

- "przyjaciele wspierają mnie podczas posiłków, odwracają moją uwagę od tego ile jem, bądź zachęcają mnie do jedzenia, bez nich prawdopodobnie by mnie nie było"

- "Wspólne jedzenie posiłków, odwracanie nawzajem uwagi od tego, co jemy i jaką ma to zawartość kalorii"

- "Zrozumienie"

- "nie otrzymuje, wszyscy myślą ze jestem już zdrowa" => Zachęcam do terapii - nie znajdując wsparcia w rodzinie, warto poszukać jej u psychologa. Zadbaj o swoje zdrowie :) TUTAJ znajdziesz kontakt do sprawdzonych specjalistów.

Możesz też napisać do mnie, jeśli potrzebujesz :)